Februari 2021: de Appgroep explodeert met schaatstips, afpraken en mooie foto's. Een aantal TVH'ers krijgen een mooi idee, Maarten was erbij!

Donderdag schaatsen besteld.

Vrijdag sfeer proeven met Dick en Bram op de schaatsen van Bram zijn zoon.

En dan komen de plannen voor 70km op zondag. Ik wil eigenlijk direct mee, maar goed 70km als niet schaatser.... Dat lukt toch niet. Vrijdag doen we er 50... Mmm, tsja dan zal 70 ook wel kunnen. Wat zeg je thuis? Oh euh zondag ga ik even heel de dag weg. Nee tactischer, 3u thuis na het slaapje van onze dochter. Zaterdag avond eindelijk approval. Holy fuck. Hoe ga ik dit doen…. 70km met nieuwe schaatsen en dat klunen en lopen... Hoe dan? Enkele uren lig ik wakker voor ik in slaap val.

 

06:00 wakker voor de wekker gaat. Nog proberen verder te slapen. Geen succes, alle scenario's gaan door mijn hoofd. 07:00 uit bed, havermout maken, koffie drinken, kleren aan.

07:45 in de auto. Zou ik wel kunnen parkeren? Hoe ver moet ik lopen.

08:10 geparkeerd, vlakbij, veel te vroeg. Donderdag was ik hier ook, maar nu is het anders. Het is spannend. Als voor een wedstrijd. Ga ik dit volhouden.

08:30 ik zit aan de kant en begin rustig alles aan te trekken. Als eerste komt Lars naast me zitten. Die heeft gisteren 100km geschaatst... Hoe kan die nog op zijn benen staan.

09:00 iedereen is aanwezig en staat op het ijs. Eigenlijk daalt er onmiddellijk een stuk rust neer. Als nadat het start sein is gegeven van een wedstrijd. Althans vanaf het moment dat je de draaikolken voorbij bent en in rustig water bent. De eerste meters op het Naardermeer. Wooow, wat is dit weer mooi. Tientallen mensen, een opkomende zon en 12 TVH'ers. Dit gaat me een dagje wel worden. Na 20km hebben we meer gelopen dan geschaatst en zijn we 3 uur onderweg. Ik laat het thuisfront weten dat ik nooit op tijd thuis ga zijn. Ik voel me schuldig, maar ik geniet van elke slootje, vaartje, kreekje en meer(tje). Overal zijn mensen, overal is ijs. Mooi ijs, zwart ijs, sneeuw ijs, slecht ijs, heel slecht ijs en toch constant dat gevoel dat je met iets unieks bezig bent. Een herinnering voor het leven.

  

Na 25km staan we bij de koek en zopie van Sylvia en Corry. Veel te laat, maar goed dit soort mensen zijn altijd blij en vermaken zich met iedereen. Er komen ook zoveel TVH'ers voorbij. Marco, Elbert, René en vast nog veel meer. Onwijs bedankt voor alle lekkers.

   

We gaan weer door het Hilversumse kanaal af en natuurlijk weer lopen. De weg over. Klein stukje schaatsen en ja hoor weer lopen. Maar uiteindelijk komen we dan bij de Vuntus, de waterleiding plas, de Loosdrechtse plassen en we treffen weer een TVH'er dit keer Elize. Overal zitten die gekke sportfanaten. Wat is het hier vreselijk mooi.

De wijdsheid, overal water. En ineens ben je op het verste punt en weet je dat het snel gedaan gaat zijn met de dag. Wat jammer. Veel te laat thuis, maar wat jammer. We draaien richting het noorden en krijgen en bak wind in onze rug en vliegen over het ijs. Wat een gevoel! De Loosdrechtse plassen af was de inleiding van een dramatisch slecht stuk, maar inmiddels kon het me niks meer schelen. Kwam er maar nooit een einde aan deze dag. We schaatsen en lopen en klunen langzaam, soms snel, terug naar Kortenhoef, naar de Ankeveense plassen, langs de molen. We lopen voor een laatste keer, schieten onder het spoor door het tunneltje in en zijn plots na 7u terug op het Naardermeer.

Het is voorbij... Een onvergetelijk avontuur met grote dank aan alle aanwezigen. Bram, Dick, Lars, Ruud, Machiel, Karien, Peter, Erik, Danny, Richard & Cornee. Echt een team waarmee je op pad kan. Bedankt voor deze onvergetelijke ervaring.

Maarten